"VAV" olsa kafî

Hafız Osman Efendi bir gün Üsküdar'dan Eminönü'ne sandalla geçecek olmuş. Sandal yola koyulduktan sonra, sandalcı ücretleri toplamaya başlamış. Hafız Osman Efendi para kesesini yanına almadığını fark etmiş o anda. Sandalcı ücret için yanına gelince utana utana; başı eğik bir şekilde.

-"Efendi kusura kalma para kesemi yanıma almayı unutmuşum. Ama sana ben bi "VAV" çizeyim gidip bedesten'de bu çizdiğim "VAV"ı satarsan paranı alırsın" demiş ve hemen çizmeye koyulmuş.

Sandalcı gönülsüz bir şekilde bu "VAV"ı almış.

Günün birinde sandalcının yolu bedestene düşünce aklına gelmiş, "VAV"ı satıp paramızı alalım diye. Yakınlardaki bir Hattat dükkanına gidip, elindeki parşömene çizili olan "VAV"ı kaça alacağını sormuş.

Hattat bu "VAV"ı görür görmez Hafız Osman Efendi'nin "VAV"ı demiş ve açık arttırmaya çıkarmış. Epey bi paraya satılmış, sandalcının da neredeyse iki haftalık kazancı kadar para geçmiş eline. Pek mutlu şekilde dönmüş sandalına.

Günlerden bir gün sandalcı sandalında Hafız Osman Efendi'yi görmüş, yanına gitmiş, Hafız Osman Efendi de para kesesini çıkarmış.

Sandalcı: -"Efendi paraya lüzum yok sen bi "VAV" daha çiz kafîdir bana" demiş.

Hafız Osman Efendi: -"Efendi o "VAV "her zaman çizilmez sen dua etde bir daha ki sefere para kesemi unutmuş olayım."

AŞK-I LATİFE

                                   

Gün geceye, gece de güne küstü. Gece artık açmıyordu gözünü güneşe. Gece kahır safhasının derinliklerinde kalmış çıkamıyordu. Ay artık kararmış, ışık vermiyordu gecesine. Sanki Alem-i Berzah'ta sıkışmış bir can  gibiydi gece. Sevdalar bir bir tükenmeye yüz tutmuş. Aşk artık tecelli etmez olmuştu.

Yalnız bir kişi kalmıştı, yüreğini sevdasıyla ısıtan tek bir adem oğlu kalmıştı yeryüzünde. Pürü pak bir güzelliğe hayran olmuş, aşkla yanan, her nefeste ciğerlerini yakan, gözyaşlarını pınarlara karan, yüreğinin çırpınışını kafesine gizleyemeyen tek bir adem oğlu. Dünya saltanatından elini eteğini çekmiş, var olan aşkına tutunmuş; gözünü, gönlünü o aşkla açmış ve o aşkla kapamaya yemin etmiş, yüreğinde yalnızlıkla sevdayı harman etmiş bir adem oğlu. Ne var ki; bu adem oğlu Âhu-yu Simin'ini görmeye mazhar olamamış. Bilmeden, görmeden tutuşmuş bu aşkla.

Gün dönümü yaklaştığında garip adem oğlunun hiç görmediği; ancak aşkıyla yanıp tutuştuğu Ârâm-ı Cân'ının yolu adem oğlunun diyarına düşmüş. Bu diyarda kim görse bu güzeli, aşk-ı lâl olmuş. Ağaçlar, yoldan geçen bu güzele hürmeti kusur etmez olmuş. Ayaklarını sürdüğü toprak yolları dallarıyla süpürür; can-ı tenlerine şifa ararlarmış. Kuşlar can yakarışıyla semayı ağlatır; gökyüzü, güneşe hasret gündöndü gibi aniden açılırmış. Güneş yakıcılığından vazgeçip nurla ısıtmaya, aydınlatmaya başlamış etrafı. Çiçekler açtıkça açıyor, güller kızardıkça kızarıyormuş. Toprak dile gelip; "Ey kudreti hükmüne tâbi güzel; sensin yoluna can, aşkına canan olduğum; sensin hatrına yer ile yeksan olduğum, sen bu cihan-ı alem'de hangi diyara göç edersen et, hangi diyara ayak sürersen sür, ben senin için bu taş dolu yolları pamuk tarlası hâlk ederim." diyerek ona olan hayranlığını dile getirirmiş.

Bu kızın güzelliği öylesine büyüleyiciymiş ki; hiçbir adem oğlu onun bu güzelliğine akıl sır erdiremiyor, hayranlığını gizleyemiyormuş. Hangi diyara gitse, kime görünse o kişi aşkın şabından tadarda ona hayran olur, güzel cemalini gözünün önünden aklının bir köşesinden atamaz olurmuş. Deliye değil, divaneye dönerlermiş. Sanki hiçbiri dünya nimetlerinden bu denli zevk almamış gibi, öylesine ağyar olurmuş zevk'ü cihana. Bu aşkın tecellisinden, büyüsünden kendilerini alıkoyamaz bir cenderede kendilerini bulurlarmış. Bu güzeli gören bir daha gözünde hiçbir şeyin güzelliğine kıymet vermezmiş. İşte böyle bir diyarda; hatemli yar, herkesin kalbi vuslatında yer etmiş kendisine.

CAN VEREN PERVANE OLMAK...

Bir gece pervane böcekleri toplanıp bir mumu nasıl bulabileceklerini tartışırlar. İçlerinden biri "Hepimiz birden gidip boşuna yorulmayalım. Birimiz bir mum bulsun, gelip bize haber versin" der.

Bir pervaneyi seçer gönderirler. Gönderdikleri pervane böceği uzakta bir köşk, köşkün içinde de apaydın bir mum görür, döner geri gelir. Gördüğü, anladığı kadarıyla mumu anlatmaya başlar.
Yaşlı bir pervane, "Senin mumdan haberin bile yok!" diyerek onu kınar.

İkinci bir pervaneyi gönderirler. Bu seferki, kendini muma şöyle bir atar, sonra dönüp gelir. Mumdan bahseder, ona nasıl kavuştuğunu, sıcaklığını anlatır. Yaşlı pervane onun da sözünü kesip, "Senin bu anlattığın da mum değil. Sen de öbürüne benziyorsun, anlamadığın şeyi nasıl anlatabilirsin!" der.

Son gönderdikleri pervane ise mumu görünce adeta sarhoş olur. Sevinçle ateşe atılır, ateş onu tepeden tırnağa sarar. Bütün vücudu alev alır, kıpkırmızı olur.

Diğerlerini kınayan yaşlı pervane uzaktan mumun bu pervaneyi onurlandırıp kendi rengine boyadığını görünce, "İşte bu işi yalnız o başardı..." der. "Ki nereden bilsin... mumdan yalnız onun haberi var." Bu dünyada gerçeği bulan, her şeyden vazgeçen, dünyadan bihaber kişidir.

        SEN DE CANDAN, CİSİMDEN UZAKLAŞ Kİ
                        CANANA YAKLAŞASIN.

Pervane Kendini Niye Yakar?

Pervaneye kişilik isnad edip, ihtiyarı ile kendini yaktığını ima eden şu başlık; “Pervane Niye Kendini Yakar”, bir edebi metne ait değil. Pervanenin malum yanışını, ışık kaynağı ile görüşü arasındaki açılar bakımından izah eden bilimsel bir makalenin başlığı. Özetlemek gerekirse milyonlarca yıl önceki bir başlangıçta, ay ışığına yönelerek yönünü bulmaya alışmış olan pervane süreç içinde yapay ışık kaynaklarına yönelmeye başlıyor. Bakışındaki teta açısı doksan dereceden büyükse pervane kaynaktan uzaklaşıyor. Eğer teta doksan dereceye eşitse geçiyor ve gidiyor. Ama eğer ışık kaynağına, teta açısı doksan dereceden küçük bir görüş açısıyla bakıyorsa pervane, helezonlar çizerek yaklaşmaya başlıyor ve sonunda ateşe düşerek yanıyor. Böyle diyor fizikçi.
Gül ile bülbülün muaşakasında da botanikçi, bir sebep-sonuç ilişkisi buluyor ve bülbülün gül fidanı üzerindeki konaklamasının beslenme gayeli olduğunu ifade ediyordu.
Şairin yorumundan ne kadar farklı.
Şair, koskoca bir aşk fark ediyor bu ilişki etrafında.
Leyla, çölün yakıcı gecesinde pervaneyle dertleşir: Her ikisi de bir ışığın cazibesindedir. Ama Mecnun sevgiliyi aşan bir ışığın cazibesine tutulup da Leyla, karanlığında yapayalnız kaldığında, siz bu kadere tek başınıza isyan edip Şem ile Pervane’nin tarihçesini bilmek hevesine düşersiniz. Bir süre sonra belli ki aşkın Şems ve Mevlana cihetine yöneleceksiniz. Şeyh Galip ve Esrar Dede’yi de merak edeceksiniz.
İran ve Türk edebiyatlarında bunca örneğini gördüğümüz Şem ü Pervane mesnevileri için bir Şem bir de Pervane gerekli.
Şem: Işık saçan her şey Şem’in tanımı kapsamında. Mum şemdir, çerağ da. Kandil de, yıldızlar da.
Işık saçan dedim ya, şem sevgili.
Şem ay.
Şem güneş.
Tasavvufi semboller dizgesinde, şem mürşid. Şem Kur’an. Şem nur-ı İlahi. Bir ışık saltanatındayız artık.
Pervane: “Perv” ile “=ane” son ekinin birleşmesinden. Perv, o da yıldız anlamına geliyor.(²) Kendisini ışığa veren tarafın da ışık saçan bir anlam kökünden geliyor olması ilginç. Kim ışık saçıyor gerçekte? Uğrunda ölünen mi ölen mi?
Pervanenin ayırıcı özelliği aşkı değil ama. Aşkı herkesçe malum ve aşk herkese mahsus. Pervanenin belirleyicisi kendisini ateşe atması. Yanması. Bilerek ve isteyerek.
Çünkü o incizabda. İradesine hakim değil artık.
Cezbe ve incizab. Aşkın halleri.
Cezbe: Cemale yönelme.
İncizab: Cemal tarafından çekilme.
Pervane Şem’in çekim alanına girerek ve dönerek, ne ise o olarak düşer ateşe. Sıfat-ı aşk nedir ki kendini ateşe atmaktan başka pervaneye göre?
Sonunda ateşte ölür pervane. Bu bir yok oluş değil, sevenin sevilende yok olması anlamına gelen bir varlık biçimidir. Bedeli ağır da olsa. Karşılığında şiirlerdesiniz, ihsan sonradan gelir.
Ne işi var pervanenin şiirde? Mum ışığında şiir yazan şairin pervaneye yüklediği anlam mı? Onunla kendi aşıklığı arasında kurduğu bağ mı? Pervane gürültü koparmaz; ama ateşe düşerken, cinnet alanında, güzelliği bu. Şem bilir mi? Bilmem. Ama şair bilir. Bilinci yerinde çünkü.
Gönlümüz Pervane’nin yanındadır. Kalbimizde Şem’e karşı bir iğbirar.
Pervane kaderini yaşar, yanar.
Işığına düşen her pervaneyi ateşine de düşürerek yok etmeye yazgılı Şem’in Pervane’den daha parlak yazgılı olduğunu kim iddia edebilir ki?
Alıştığımız, eğitildiğimiz şu ki, bülbül mağdur, gül mağrur. Pervane mağdur, Şem mağrur.
Öyle değil işte! “Tersinden Okunan Hikaye”.
Şem ezelden yazgılı, yanar.Yanar ki ışık saçar. Bir yangın.
Şem yakar, yakmaya yazgılı, ikinci yangın.
Gülün hikayesi, kalbimiz bülbülden yana. Ama “Gülün halinden kim bile?” Bülbül kanat çırpar, anlatır, sesi var onun. Gül öyle mi? Sesi yok gülün, kök salmış, eylemsiz. Gül gibi Şem de yerinde sabit. Oysa pervane eylem içre, kanatları var.
Bütün bu öyküleri bir de tersinden okumanın zamanı gelmedi mi?
Gül ile Şem. Bülbül ile Pervane.
Şem’in teta açısını henüz kimse bilmiyor. Korkarım o da daima doksan dereceden küçük.
NOT: Nazan BEKİROĞLU’nun Mor Mürekkep Kitabından alıntıdır.
Kalemine sağlık Nazan BEKİROĞLU

Susheela RAMAN and Cheb MAMİ -- NAGUMOMO

O'nun Adı ORHAN GENCEBAY Nam-I Diğer Orhan Baba

Fatih Akın Crossing The Bridge: The Sound of İstanbul adlı belgeselinde birbirinden değerli müzisyenlere yer vermiş. Sezen Aksu, Müzeyyen Senar, Selim Sesler ve Mercan Dede bu isimlerden bazıları; ancak biri var ki bu isimler kadar değerli müzikleri, besteleri çoğu otoriteye göre her kesim tarafından dinlenen bir sanatçı O kişi kendisine gerçekten sanatçı dedirten Orhan Gencebay Nam-I Diğer ORHAN BABA.

Bugün tekrar izlediğim bu belgesel Orhan Baba duygularımı depreştirdi. Salt bir arabesk yada fantezi müzik  olarak adlandıramayacağımız kendine has tarz ve üslupla gerçekten tüm parçalarını her kesimden her zevkten insana sıkılmadan dinlettirebilme yeteneğine haiz olan ender müzisyenlerden birisidir.

Benim için çok anlam ifade eden, çok  değerli bu ORHAN BABA parçasını birde siz dinleyin derim.
Bakalım düşünceleriniz ne olacak ?

DOKUNMA

Ayrıca bu günlerde internette denk gelmiş olduğum aynı parçanın Grup 84 tarafından yorumlanış şeklide oldukça iyi farklı bir hava kattıkları kesin birde onların yorumuyla dinlemekte fayda var.

DOKUNMA (GRUP 84)

Sayılarla Fenerbahçe Ülker

(Öncelikle yazının NTVSPOR çalışanı Barış GERÇEKER’e ait olduğunu söylemeliyim. Her türlü hakkı kendisine aittir. Sadece paylaşmak ve Fenerbahçe Ülker’in içler acısı halini Barış Bey’in çok doğru tespitleriyle sizlere aktarmak amaçlanmıştır.Yazının orjinaline http://www.ntvspor.net/yazar/baris-gerceker/940/sayilarla-fenerbahce-ulker adresinden ulaşabilirsiniz.)

Fenerbahçe Ülker’in içinde bulunduğu durumu anlatmak için sayılara gerek yok aslında, ancak sayısever biri olarak, istatistiğin daha net manzara gösterdiği basketbola bu pencereden bakmak da anlamlı.
Fenerbahçe Ülker gruplar ve şimdiye kadarki Top16 maçlarında 75.1 sayı atmış, 80.5 sayı yemiş.
Şimdiye kadar oynadığı 10 takım içerisinden maç başına 80 sayının üzerine çıkan iki takım var, Real Madrid ve Montepaschi Siena.
Sayı ortalaması 80.1 olan Real Madrid’den iki maçta 80 yemiş, normal. Siena’dan 98 yemiş, anormal.
Barcelona’nın ortalaması 78.9, 100 yemiş.
Caja Laboral’in ortalaması 77.0, 97 yemiş.
Khimki’nin ortlaaması 77.1, 78 yemiş.
Maccabi’nin ortalaması 78.8, 91 yemiş.
Mapooro Cantu’nun ortalaması 70.8, 76 yemiş.
Montepaschi Siena’nın ortalaması 83.8, 98 yemiş.
Olympiakos’un ortalaması 77.4, 82 yemiş.
Panathinaikos’un ortalaması 72.7, 67 yemiş (hayret!).
Real Madrid’in ortalaması 80.1, 80 yemiş.
Union Olimpija’nın ortalaması 72.2, 72 yemiş (hayret!).
Yani şimdiye kadar oynadığı 10 rakibinin 9 tanesi Fenerbahçe Ülker’e kendi ortalamasının üstünde sayı atmış.
Fenerbahçe Ülker şu ana kadar 16 maç oynamış, toplamda 64 çeyrek eder.
64 çeyreğin 24 tanesinde (% 37.5) 20 sayının üzerinde sayı atmış Fenerbahçe Ülker.
64 çeyreğin 30 tanesinde (% 46.9) 20 sayının üzerinde sayı yemiş Fenerbahçe Ülker.
Çeyrek başına attığı sayı ortalaması 18.8, yediği sayı ortalaması 20.1.
Rakiplerinin 7 tanesi Fenerbahçe Ülker karşısında kendi asist ortalamasının üstünde asist yapmış.
Rakiplerinin 7 tanesi Fenerbahçe Ülker karşısında kendi hücum ribaundu ortalamasının üstünde hücum ribaundu almış.
Barcelona % 67.4’le 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 57.6.
Caja Laboral % 64.9’la 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 49.8.
Khimki % 53.5’le 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 53.7.
Maccabi Electra %68.2’yle 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 53.8.
Mapooro Cantu % 63.6’yla 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 49.1.
Montepaschi Siena % 57.8’le 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 48.8.
Olympiakos % 63.2’yle 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 50.9.
Panathinaikos % 54.1’le 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 54.4.
Real Madrid % 55.9’la 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 52.4.
Union Olimpija % 40.6’yla 2 sayılık atmış, kendi ortalaması % 49.9.
Yani şimdiye kadar oynadığı 10 rakibinin 7 tanesi Fenerbahçe Ülker’e karşı kendi ortalamasının üzerinde şut yüzdesi yakalamış. Rakiplerinin normal şut ortalamaları % 51.7, Fenerbahçe Ülker maçlarındaki ortalamaları % 56.9. Rakiplerin şut ortalamaları Fenerbahçe Ülker karşısında yaklaşık % 5 daha iyi.
Henüz gruptaki son rakibi Beşiktaş’la oynamadı Fenerbahçe. Beşiktaş grubunun galibiyeti olmayan tek takımı. Fenerbahçe Ülker ise 1 galibiyetle ezeli rakibinin hemen üzerinde. 15 Şubat’ta siyahbeyazlılar Fenerbahçe Ülker Sports Arena’ya gelecek. Rövanş 4 Nisan’da Abdi İpekçi’de.
Çok daha ehilleri varken, girebileceğim halde işin teknik taktik detaylarına girmeyeceğim. Rakamlar ortada. Maçları izleyen gözlerin gördükleri ortada.
Yukarıda neredeyse her türden istatistik var. Hem defansif hem ofansif anlamda sayılar her şeyi anlatıyor.
Fenerbahçe Ülker hücum edemiyor, Fenerbahçe Ülker savunma yapamıyor. Rakiplerinin hemen hepsi kendi ofansif performanslarının üzerine çıkıyorlar Fenerbahçe Ülker karşısında. Akla düşük skorla gelen Avrupa basketbolunda standartların üzerinde atıyor gözükse de attığından da fazlasını yiyor.
Hemen her maç kırılıyor sahada bir noktada. Bogdan ve belki Emir dışında düzenli ve istikrarlı tehdit yaratan oyuncusu yok. Pota altı yok, asist yok.
Yeni ve atmosferi ayağa kaldırılmayı bekleyen pırıl pırıl bir sezonda ilk 1.5 sezonunu taraftarı salondan soğutarak geçiriyor Fenerbahçe’nin basketbol şubesi olan Fenerbahçe Ülker. Kimse de çıkıp bu durumu üstlenmiyor. Düzeltici hamle yapmıyor. Bir sezonu daha göz göre göre çöpe atıyor.

ne yapmalı

hayata dair ne yapmalı sizce? daha güzel, daha yaşanabilir daha mutlu daha huzurlu olabilmek için ne yapmak gerekir acaba. çabalamak mı yoksa durup beklemek mi ? hangisi ? peki ya çabalasan da hiçbir şeyde bir değişiklik olmuyorsa ne yapmalıyız? soru çok ama sanırım cevap yok …

Nİl Burak YALNIZIM