Etrafta dolaşırken yukarı mahallelerinin evlerinin birine ait harmanda gördüm danayı. Çitlere doğru yanaşmaya başladım benim yaklaştığımı farkedince hemen yerinden kalktı yanaşabildiği kadar yanaştı. Sanki elimdeki makinayı görüp poz verircesine bi bakış attı. Bende usta bir fotoğrafçı edasıyla bastım deklanşöre. Bizim dana huysuz, kibirli mankenler gibi fotoğraftan hemen sonra uzaklaşmaya başladı. Eee nede olsa dana her zaman danadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder